Lekker volwassen
Elkaar aanspreken. Dat is hoe het hoort, toch? Dat doen volwassen professionals. Niet roddelen bij de koffiemachine, geen appjes sturen onder tafel tijdens de vergadering over die collega die weer eens over zijn stokpaardje bezig is, niet thuis op de bank ploffen en alle frustraties de vrije loop laten bij partnerlief/kindlief/katlief/hondlief/muislief (*schrappen wat niet past).
Aanspreken dus. Daar zijn we van.
Dus moedig doe je een poging, Je schraapt je keel, kucht en dan…
Dan komt het er uit met zo veel opgekropte woede en ergernis, dat de ander twee weken ziek thuis is om te bekomen van wat hij/zij over zich heen heeft gekregen.
Of je verontschuldigt je al op voorhand, zodat de boodschap niet aankomt.
Of je laat je collega weer wegkomen met het antwoord dat je te gevoelig bent. Of met een frons en de uitspraak: 'tja, als het zo belangrijk is voor jou'.
Die aanspreekcultuur waar we het telkens over hebben is zo eenvoudig nog niet. Maar geen nood, met deze vijf tips creëer je een gezonde aanspreekcultuur in een handomdraai.
Je kan pas iemand aanspreken, of je ergens over uitspreken, als je iets hebt AFGESPROKEN. Menig collega (ook menig partner) is volslagen verrast als hij/zij ergens op aangesproken wordt, omdat het moeilijk was om het te zien aankomen. Gek genoeg kan die collega (of je partner of kind) niet alleen je gedachten niet lezen, ook weet hij/zij niet wat jij belangrijk vindt als je niets hebt afgesproken. Daarom: eerst afspreken, dan aanspreken en je uitspreken.
Afspreken dus. Vaak vinden we dingen logisch. Ik vind het logisch dat je niet schreeuwt in vergaderingen, maar toch kom ik regelmatig bij teams waar dit veelvuldig gebeurt. Veel dingen zijn vanzelfsprekend. Maar niet heus. Afspraken maken helpt, en dat doe je door uit te spreken wat je belangrijk vindt en verwacht én wil bijdragen op het vlak van relatie (hoe gaan we met elkaar om), inhoud (waar hebben we het over) en proces (welke stappen zetten we).
Vraag consent. Aanspreken is iets waarvoor je toestemming vraagt. Je wil graag iets zeggen tegen de ander, maar heeft de ander daar ruimte voor? Door even af te stemmen, vermijd je dat je alles er eens lekker uit gooit tegen een collega die op het punt staat naar de begrafenis van haar nichtje te vertrekken bijvoorbeeld, waarover jij dan weer een heel weekend een rotgevoel hebt.
Als je begonnen bent met afspreken, kan je in het uitspreken of het aanspreken goed terugverwijzen naar wat je afgesproken hebt en hoe dat jouw inziens niet nagekomen is. Beschuldigen helpt zelden. Schreeuwen ook niet. Dit zou ideaal zijn: 'Hee Jos, we hebben afgesproken dat we niet bellen in de kantoortuin, maar wel in de telefoonhokjes. Ik merk de laatste tijd dat je af en toe belt aan je bureau en dat leidt mij af. Wat is de reden waarom je je niet aan de afspraak houdt?'
Jos kan dan vertellen dat hij claustrofobie krijgt in het telefoonhokje, wat aanleiding kan zijn tot het maken van nieuwe afspraken (de aankoop van een groter telefoonhokje?). En zo is alles zonder schreeuwen en beschuldigen weer opgelost.Sta ervoor open aangesproken te worden. Misschien vind je het spannend, voel je je meteen aangevallen of geïntimideerd. Maar dat hoeft niet. En ja, het is menselijk en begrijpelijk. Maar aanspreken en aangesproken worden kan je gewoon leren.
Een aanspreekcultuur creëren met elkaar is dus net iets meer dan de regels van feedback geven toepassen. Wil je met ons in gesprek over het creëren van een aanspreekcultuur?
Maak dan een afspraak voor een online intakegesprek.
Of volg onze cursus 'conflictbewustzijn' op 8 en 9 mei , en onze cursus 'besluitvorming' op 19 en 20 juni. Kijk bij 'agenda' voor meer info.
Hartelijk!
Hade & Merel